publicidad

Iritzia / Elkarrekin Barakaldo: "Gure guraso erdaldunak"

Demagun euskadira gure gurasoekin iristen garela Palentzia, Zamora edo Andaluziatik. Demagun gure ama hizkuntza gaztelania dela. Demagun, 16 urte ditugunean, Patxi hil egin dela, euskara ez dela jadanik ezkutuan irakatsi behar, baina guk lan jardunaldi luzeak egiten ditugula industrian, merkataritzan eta ostalaritzan. Demagun seme-alaba bat dugula, eta herri erdaldun baten erdian, D ereduan matrikulatzea edo euskaltegira apuntatzea erabaki dugula, hizkuntza horretaz ezer ez dakigun arren. Matrikulatu egiten dugu, gure seme-alabak bere lurraldeko hizkuntza ezagutzeko eskubidea duela uste dugulako.

Hau da, estatuko beste leku batzuetatik etorri berri ziren milaka etorkinek eta beraien seme-alabek egin zutena. Pertsona horiek guztiak etorkizun baten bila etorri ziren, eta beraien bizitzekin orain bizi garen herrialdea altxatu zuten. Horiei, beraien seme-alabek euskara ezagutzearen aldeko apustua egin zuten erdaldunei, hain zuzen ere, euskal erakunde eta kulturarekiko aitortza zor diegu.

Amaitzear dago Euskaraldia. Gure amak ez du txaparik eraman, hitz gutxi batzuk baino ez ditu ezagutzen. Euskaraz hitz egiten badiozu, errespetu handiz eskatu dizu gaztelaniaz esateko. Hala ere, hizkuntza ikasteko aukerarik izan gabe, gure herrian millenialei “euskaldunberriak” deitzea zor diegu. Eta gaur, erdaldunen seme-alabek harro eraman dezakegu txapa, hizkuntza ezagutzen dugulako. Erabil dezagun gehiago, hau izango baita omenaldirik onena.

Eder Álvarez
Elkarrekin Barakaldoko zinegotzia